DAT SIMPELE GEDICHT 

 

De eerste maal dat ik zweeg

wanneer ik het haardvuur had aangewakkerd

een gedicht voor haar schreef dat ik

hopelijk in mijn leven

tweemaal lees.

 

De eerste maal dat ik whisky dronk

zij mij deed geloven dat ik dichter was en

die keer dat ik geen whisky dronk

zij vond dat ik

in alles veel te nuchter bleef.

 

De eerste maal dat ik ervan droomde

zelf dat lege blad te zijn

ik geef toe

naar haar verlangde in die mate

dat zij zelf op mij zou willen schrijven.

 

Al was het maar dit simpele gedicht.

 

De eerste maal

dat er géén kaarslicht op de tafel viel

bij het avondeten

dat begon omdat het moest:

dàt licht

 

dié bliksemschicht van vuur en pijn

en vragen om te blijven.